ساعت 10:30 جمعه شب. ساعتی است که بچه ها خردسال هم روبه روی تلویزیون نشسته اند و کنار بزرگترها قسمت آخر سریال انقلاب زیبا می بینند.
نه بحث تکنیکی دارم و نه تاکتیکی و محتوایی، که بسیار سوال و ایراد دارم به فیلنامه و پرداخت سریال.
تنها سوالم از ناظران پخش شبکه ملی است. آخر با چه توجیهی و استدلالی نزدیک به یک ربع در این ساعت طلایی، تلویزیون اقدام به پخش آموزش شکنجه کردید؟
جابر پروا، شکنجه گر پست فطرت ساواک، بعد از 35 سال، تصویری از یک شب شکنجه شهیدی را برای فرزندش بازسازی می کند.
به این تصاویر پخش شده توجه کنید: زیر ناخن های انگشت شخصیت حامد در سریال، دانه دانه سوزن فرو می شد. همه تصاویر به صورت کلوزآپ از انگشتان، بعد از فرو کردن سوزن ها، گرفتن فندک زیر سوزن ها را دیدیم.
بعد از این تصاویر مازوخیستی، وصل کردن جریان برق را داشتیم با داد و درد و فریاد همراه با کف کردن دهان و بیرون ریختن کامل آن.
سپس مرحله بعدی آموزش شکنجه شروع شد که قراردادن پیک نیکی به صورت روشن زیر صندلی فلزی شکنجه شونده بود. مرحله بعد اراده نشان دادن کشیدن دندان با انبر بود و ... سپس با شعله روشن سراغ صورت رفتن، را داشتیم. تمام این تصاویر لاینقطع و بدون هیچ وقفه ای پخش می شد.
حتی یک +16کنار صفحه قرار نداده بودند و اخطاری مبنی بر این که دیدن این تصاویر برای همه مناسب نیست هم زیرنویس نشد. هرچند تبلیغات مجال زیرنویس نمی دهند.
سوالم واضح است. مسولان پخش شبکه یک که بسیار هم مقید به حفظ ارزش ها و آسیب نرسیدن به حریم خانواده هستید با چه مجوزی و با چه اصلی در این ساعت همگانی نگاه به تلویزیون! اجازه پخش این تصاویر را دادید؟ همین.
